słoiki

Od pewnego czasu moje osiedle przechodzi lifting. Najpierw była masowa wymiana okien na klatkach schodowych. Potem ich malowanie. Następnie modernizacja balkonów. Teraz padło na ocieplanie i zmianę kolorystyki wielkiej płyty. Aktualnie ekipa dopadła mój blok. 

Nie będę narzekać ile kurzu przez to jest. Że pylicy można się nabawić. Że styropian unosi się w powietrzu i najlepiej w ogóle okien nie otwierać. To wszystko powszechnie wiadomo. Skoro remont jest to i syf musi być. Proste? Proste.

Tak samo najprawdziwszą prawdą jest stwierdzenie, że kto jak kto, ale Panowie Robotnicy zawsze i w każdych warunkach potrafią docenić kobiecą urodę. Nawet jeśli ona jest bez makijażu. Nawet jeżeli swoim wyglądem przypomina zombie. Nawet wtedy, gdy jest brzydka jak noc albo jak stereotypowa Niemka. Sypią komplementami na prawo i lewo, i co najdziwniejsze dla każdej osiedlowej baby mają go w nieco zmodyfikowanej wersji tak by broń Boże nie poczuła się jak masowy produkt pseudo uwielbienia. 

No, ale nie o tym chciałam. Ekipa robotnicza wywiesiła nam w poniedziałek rano na klatce informację, iż proszą o udostępnienie piwnic celem wymiany malutkich okien. Panowie nawet indywidualnie pukali do niektórych drzwi by osobiście przekazać radosną nowinę. Przyjęliśmy to do wiadomości i postanowiliśmy, iż w końcu nadszedł ten długo wyczekiwany oraz bardzo ważny moment w naszym rodzinnym życiu. Doczekaliśmy się generalnego piwnicznego porządku zarządzonego w trybie citowym. Przywdzialiśmy stare dresy i z mieszanymi uczuciami powędrowaliśmy do podziemi. 

Zeszło nam z tym całym 20letnim bajzlem całe dwa popołudnia. Wynieśliśmy tony zaległych słoików. Nakrętek. Płyt. Śrubek. Świątecznych stroików. Pozbyliśmy się również plastikowej wanienki do kąpieli niemowląt, klatki po chomiku i akwarium po rybkach, małego dziecięcego pianina ruskiej produkcji, dwóch pudeł wypełnionych technicznymi książkami pamiętającymi czasy studiów mojego taty, całego stosu nut oraz wora pełnego zabawek. Nie wiem jakim cudem to wszystko się tam pomieściło. Widocznie systematyczne upychanie powoduje albo kompresję objętości składowanych rzeczy, albo magiczne powiększanie przestrzeni użytkowej. Innego wytłumaczenia nie znaleźliśmy. 

Myśleliśmy też, że tylko nas dotyczył problem zapchanej piwnicy. Ale nie! Byliśmy w ogromnym błędzie. Sprzątanie okazało się być przedsięwzięciem na miarę imprezy masowej. Nagle całe cztery klatki mieszkańców stwierdziło, że też dojrzeli do tego istotnego życiowego momentu i popołudniową formę aktywności przenieśli na wyludniony, i zapomniany dotąd poziom -1. Dzięki temu nie dość, że mamy teraz czysto i otrzymaliśmy od spółdzielni nowe okienka, to jeszcze odświeżyliśmy sąsiedzką znajomość oraz wymieniliśmy masakryczną ilość plotek. Teraz już wiem, mimo iż nie chciałam wiedzieć, kto - z kim - gdzie - ile razy - i dlaczego :P