grypa? jaka grypa!

Pięć minut przed zejściem z dyżuru (który był straaaaszny tak btw) przyszła do mnie najjaśniejsza i najważniejsza w całym szpitalu pielęgniarka epidemiologiczna. Byłam już przebrana, spakowana i ubrana w kurtkę, więc się zirytowałam lekko, ale skoro to w teorii nasz człowiek to wypadało pomóc. Cóż począć.

Odłożyłam torbę, ściągnęłam kurtkę, wygrzebałam słuchawki i pytam się super grzecznie o co chodzi, bo przecież rodzinny otwiera swoje królestwo za godzinę, i na bank mogła z tym poczekać, bo na umierającą nie wygląda. 

P.Ep.: Pani doktor, od nocy sucho kaszle, mam gorączkę ponad 39st.C i dreszcze, jestem słaba, bolą mnie nogi, bolą mnie kości, boli mnie wszystko, głowa i gardło dokuczają, i w ogóle nie chce mi się jeść! 

Grypa, rzekłam wydając fachową opinię, grypa proszę pani

P.Ep.: Na pewno nie! Ja się znam! Grypę miałam w zeszłym roku i chodzić nie mogłam, a teraz chodzę, więc to nie grypa. Proszę mi wypisać makrolid i dać zwolnienie!

W tym momencie babeczka przegięła. Zacietrzewiłam się w sobie, policzyłam bezgłośnie do pięciu, nabrałam powietrza do płuc i z siłą mega spokoju (pewnie po tej jodze taka spokojna jestem :P) powiedziałam:

Skoro jest pani strażniczką antybiotyków w naszym szpitalu to doskonale pani wie, że one na grypę nie pomogą i tyle w temacie. Więc albo bierze pani ibuprofen i zwolnienie, albo idzie pani szukać szczęścia w świecie. 

Pani szanowna zdębiała, bo jest przyzwyczajona, że jej się nie odmawia, a ja właśnie to zrobiłam, przemyślała swoje stanowisko, pokiwała głową i wzięła z lekkim fochem zaproponowane dary. Po kim jak po kim, ale po niej nie spodziewałam się takiej bezmyślności. Ilekroć przychodziła do nas do oddziału to zawsze miała jakieś ale", że tu antybiotyk niepotrzebny, że za długo, że za mocny, że w systemie jest pod inną nazwą, że to wirus, a nie bakteria itd. A jak jej samej się zachorowało to diametralnie zmieniła strategię. Ciekawe...

Widocznie punkt widzenia zależy od punktu siedzenia ;)