koko koko

Wczoraj Polacy dokonali wyboru hymnu na Euro. Moje pierwsze wrażenie sprowadzało się do migającego mi przed oczami akronimu wtf?! I w zasadzie nie wiem w jaki sposób powinnam się do tego odnieść. Całość odbyła się na zasadzie smsowego głosowania, więc została wybrana przez jakąś tam grupę społeczną --> większość widzów znaczy się. Heh, nie od dziś wiadomo, że są gusta i guściki także tego… 

Melodia w miarę ok., tekst refrenu wpadający w ucho, tempo odpowiednie – tak by przeciętny śpiewający mógł nadążyć przy kuflu piwa, ale czegoś mi tu brakuje, coś mi się gryzie, mój mózg ewidentnie wyświetla mi error niczym Windows serwujący niebieski ekranik. 

Piosenkę wykonują panie związane z folklorem, ubrane w tradycyjne stroje, raczące odbiorców charakterystyczną barwą głosu (czy mi się wydaje, czy pierwsze były kobitki z Rosji?). Całość lekko trąci dożynkami oraz wiejskim festynem. I nie znaczy to, że nie przepadam za ludowymi przyśpiewkami albo, że próbuję sprawić komuś przykrość swoją wypowiedzią tudzież dyskryminować ten gatunek muzyczny, i zepchnąć go na margines. Zwyczajnie uważam, że ten styl ma się nijak do charakteru imprezy, która nam się szykuje. Bądźmy szczerzy – coś tu jest nie halo. Naiwnie myślałam, że Euro zostanie zorganizowane z jajem, a nie, że będziemy z niego robić sobie jaja xD