bo słuch to rzecz ważna

Obchód.

dr: chodzi pani?

przygłucha pacjentka: coooo?

dr: czy pani cho-dzi?

przygłucha pacjentka: chodzę, chodzę... wychodzę dzisiaj?!

dr: poker_face

aaa psik!

Wracam z pracy do domu osiedlową ścieżką. W moim kierunku zmierza typowy blokers. Łysy, napakowany, bez jakiegokolwiek wyrazu twarzy. Idzie, idzie, idzie i w pewnym momencie rozlega się głośne kichnięcie. Ale takie naprawdę donośne i niesione przez echo.

blokers: aaaaa psik!

ja: z automatu na zdrowie!

blokers: hollywoodzki uśmiech i totalnie zaskoczona mina eee dziękuję! :D

cewnik łączy ludzi

dr: chciałaby pani zacewnikować pacjenta?
ja: yhm
dr: to jak tylko go uśpimy to będzie pani mogła, ok?
ja: spoko

mam i ja

Zwykły szpitalny poranek. Nowy pacjent, nowe wyzwanie. Czysta karta w historii choroby czeka na naniesienie danych i naszkicowanie wywiadu. W pokoiku siedzi pan. Wzrok ma ostry, skupiony, kątem oka bacznie mi się przygląda totalnie zlewając mojego kolegę, który również jest obecny w pomieszczeniu. Zaczynam rozmowę. 

wśród nocnej ciszy

Wesołych Świąt!

krótko, lecz treściwie

Obchód.

pacjentka: panie doktorze, panie doktorze!
dr: nom?
pacjentka: doktorze!
dr: tak?
pacjentka: ale czy ja będę jeszcze żyła?!
dr: aż do śmierci proszę pani!

piątek trzynastego

Niby zwykły dzień, lecz i tak wszyscy modlą się w duchu by przeżyć go bez trwałego uszczerbku na zdrowiu. Dla mnie zaczął się najzwyczajniej w świecie. Zwlekłam się z łóżka, odbębniłam poranny schemat niezbędnych czynności, wyszłam z domu pięć minut wcześniej niż zwykle, ponieważ założyłam buty na wyższym obcasie, w których ciut wolniej mi się chodzi i na luzaku skierowałam się w stronę przystanku.

3:00

Nie wiedziałam, że o trzeciej nad ranem można spotkać aż sześć policyjnych patroli w obrębie ścisłego centrum w ciągu 10 minut i sznur dwudziestu kilku taksówek podjeżdżających jak na taśmie produkcyjnej w wielkiej fabryce, które czekały na wstawionych imprezowiczów.