lekKO

Nie wiem czy było LEKko. Na pewno było lekko dziwnie. Przyznaję z ręką na sercu, że nie zakuwałam do niego maksymalnie długo i intensywnie. Zwyczajnie szkoda mi było ostatnich tak długich wakacji. Potraktowałam go jako swego rodzaju rozgrzewkę i rozbieg do lutowego podejścia. 

Egzamin jak egzamin. Pupy nie urywał. Zadbaliśmy o adekwatny wizerunek: panie - eleganckie kostiumy i stukające o parkiet szpilki, panowie - białe koszule, finezyjne krawaty, garniaki oraz wypastowane buty (choć zdarzyły się też i dresowe stylizacje). Słowem Francja - elegancja i tap madl w każdym calu.

Kazali nam stawić się na dwie godziny przed rozpoczęciem eventu i tak naprawdę do tej pory nie jesteśmy w stanie zrozumieć dlaczego tak irracjonalnie wcześnie. :D Lecz skoro kazali, to żeśmy się zjawili o czasie. Totalnie bezsensu jak się później okazało. Następnym razem nakaz ten olejemy w pięknym stylu i będziemy udawać, że nie istnieje. 

Profilaktycznie napełniliśmy żołądki, czytaj wpychaliśmy w siebie bomby kaloryczne przed wyjściem z domu, w drodze do miejsca egzekucji (ponad pół godziny jazdy autobusem przez rozkopane miasto) i jeszcze tuż przed oficjalnym słowem start. Ale i tak pod koniec byłam przeraźliwie głodna, i zestresowana wiszącą nade mną groźbą głośnego burczenia w brzuchu. Jednak 240 minut nieustannego ślęczenia nad testem daje w kość i fizycznie wykańcza. Bardzo nawet. 

Tak czy siak ginekologia pozytywnie mnie zaskoczyła, byłam święcie przekonana, że kolorowo nie będzie, a tu taka niespodzianka (zobaczymy po wynikach czy rzeczywiście tak było). Pediatria natomiast czysto dzieciowa nie była, co w trakcie pisania ciut mnie zirytowało. Jednak moim gwoździem do trumny (przynajmniej tak mi się wydaje) okazała się być chirurgia. Ciężko stwierdzić jak moje osobiste wrażenia korelują z rzeczywistością. Nie dysponujemy i dysponować nie będziemy kluczem odpowiedzi, a sieciowe rozkminy miejscami się wykluczają sugerując różne odpowiedzi w zależności od źródła. Heh, życie... 

Teraz nie pozostaje mi nic innego jak w spokoju poczekać na wyniki i rozpocząć nowy oraz krótki (bo tygodniowy) rozdział w życiu pod hasłem po-leku.