baba, babszyl, babiszon

Wracam z pracy. Stoję na światłach. Godziny szczytu, korki, ruch jak zawsze. Wiadomo. Pogoda idealna jak na styczeń, bezchmurne niebo, widoczność dobra, bezwietrznie, przyczepność ok. W radiu leci you're never fully dressed, co potęguje mój dobry nastrój. Popołudnie jak każde inne.

Sygnalizacja ulega zmianie, czerwone zamienia się na zielone. Nitka samochodów powoli rusza. Ruszam i ja. Nagle kierowca przede mną gwałtownie hamuje. Ja również. Lecz mimo to czuję uderzenie i zatrzaskujące się pasy bezpieczeństwa. Patrzę w przód, czysto. Patrzę w górne lusterko i widzę kobietę wymachującą rękami w nieskoordynowany sposób. Włączyłam awaryjne, zaciągnęłam ręczny, wyłączyłam silnik, wyszłam z auta by sprawdzić i oszacować ewentualne straty.

Nie zdążyłam nawet się odezwać do owej pani, ponieważ ona uczyniła to pierwsza znacząco podnosząc przy tym głos

baba: dlaczego pani hamuje?! jakim prawem?! mnie się spieszy!

ja: nie hamowałabym bez powodu proszę pani

baba: pani sobie kpi! jak tak można?! zablokowała pani cały pas ruchu!

Ja oglądam zderzak i szukam śladów zarysowań by wiedzieć czy w ogóle jest sens zgłaszać szkodę.

baba: pani ledwo od ziemi wyrasta! pani się dopiero uczy!

Myślę sobie o nie lalka, nie będziesz na mnie krzyczeć, bo to nie ja popełniłam błąd to raz. Dwa argument wzrostowy, mimo że prawdziwy i za który w normalnych okolicznościach w życiu bym się nie obraziła zapewne miał mnie sprowokować albo pozbawić pewności siebie. Jednak nie ze mną te numery Brunner, gdyż w sytuacjach stresowych potrafię być opanowana jak w żadnych innych okolicznościach. A trzy mogłabyś chociaż przeprosić i okazać skruchę, a nie wyskakiwać z gębą, więc ci nie popuszczę. 

Wyciągnęłam telefon, cyknęłam zdjęcie i używając tonu jakim przemawiam do niektórych niezdyscyplinowanych pacjentów powiedziałam tak:

zrobiłam zdjęcie pani tablic by pani nie uciekła z miejsca zdarzenia, skrzyżowanie jest całodobowo monitorowane, ja w tym momencie wzywam policję, proszę zjechać na pobocze 

po czym spokojnie wsiadłam do auta i sturlałam się do zatoczki. Mina tej kobiety była bezcenna. Przez moment stała tam wmurowana w asfalt, lecz posłusznie wykonała moje polecenie. 

Po przyjeździe policji pani nadal bezczelnie próbowała zrzucić winę na mnie, lecz bezskutecznie. Dostała dwie stówki mandatu i 6 punktów karnych. Takiej furii jak u niej w oczach w tamtym momencie już dawno nie widziałam. No, ale cóż. Sama zaczęła.