ludzie się nie zmieniają

Byłam sobie ostatnio na spotkaniu po latach. Nie wiedziałam co zastanę po przybyciu na miejsce. Z niektórymi bliskimi mi niegdyś osobami mam dość słaby kontakt. Nasze drogi się rozeszły głównie z uwagi na dzielące nas spore odległości - tak czasami przecież bywa. I trzeba to jakoś sobie poukładać, i się z tym pogodzić. Życie weryfikuje podejmowane przez nas decyzje prędzej czy później w miej lub bardziej drastyczny sposób. I dopiero wtedy możemy się przekonać czy było warto postąpić tak, a nie inaczej, związać się z tymi, a nie innymi ludźmi.

Tak więc szłam sobie spóźniona dobre pół godziny, bo miasto mamy rozkopane wzdłuż i wszerz, i przez to tworzą się gigantyczne korki w najmniej spodziewanym momencie. Po wejściu do pubu i szybkim ogarnięciu sytuacji doszłam do wniosku, iż na pierwszy rzut oka nic się nie zmieniło. Wszyscy wesoło gestykulowali i gawędzili. (No, może niektórzy zmienili fryzury i outfit, ale to taki nic nieznaczący szczegół. ;) Wtopiłam się najzwyczajniej w świecie w tłum i przez pierwszą część meetingu biernie obserwowałam rozgrywane przede mną przedstawienie, tylko od czasu do czasu dorzucając swoje trzy grosiki. 

Sytuacja diametralnie się zmieniła po tym jak na moment opuściłam towarzystwo i po powrocie wylądowałam na innym krzesełku niż pierwotnie. Chcąc nie chcąc musiałam zmienić strategię zachowania i tak od słowa do słowa jakoś poszło z górki. Z ręką na sercu mogę śmiało powiedzieć, że pozytywnie się rozczarowałam. Moi dawni przyjaciele pomimo upływającego czasu w gruncie rzeczy pozostali sobą. Beztroscy, uśmiechnięci, pełni marzeń i zapału. I mieliśmy o czym ze sobą porozmawiać, a niezręczna cisza nie zapadła ani razu. Cudnie byłoby móc współpracować z nimi kiedyś w przyszłości. (Nie miałabym przynajmniej wątpliwości co do ich kompetencji i solidności, a i w gronie sprawdzonych znajomych pracowałoby się przyjemnie.) 

Gdy wieczór dobiegał końca czułam się już jak za dawnych czasów. Wraz z niektórymi osobami wróciły wielobarwne wspomnienia, pojawiła się malutka nadzieja na wspólną zawodową już przyszłość. Na dzień dzisiejszy każdy z nas planuje powrót w rodzinne strony, czy jednak spotkamy się na stażu wszyscy razem - tego nie wie nikt. Czas pokaże. :) Nasze życiowe ścieżki się nieco skomplikowały, z miastami, w których przyszło nam studiować wiążą nas już nowi - bliscy ludzie. I znów za jakiś czas staniemy na kolejnym zakręcie i będziemy musieli wybrać, którą drogą podążyć tym razem.